- alma-armud
- сущ. обобщённо: фрукты
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
alma-armud
Смотреть что такое "alma-armud" в других словарях:
alma-armudluq — is. Alma və armud bağı, alma və armud ağacları əkilmiş yer. Binanı əhatə edən bağ alma armudluqdan, gilənarlıqdan ibarət idi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kap — (Quba) qarğıdalının dənəsiz qıçası; alma, armud və başqa meyvələrin yeyiləndən sonra qalan (atılan) hissəsi. – Bizdə udun buldu, biz kapı, qarğıdalı kapını yandurmanuğ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qumacex’ — (Şəki) meyvənin (alma, armud və s.) yeyiləndən sonra qalan tullantı hissəsi, cecəsi. – Almanı yiyif qumaceyni bu yənə atma … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qurumçəx’ — (Oğuz) alma, armud və s. meyvənin yeyiləndən sonra qalan tullantı hissəsi, cecəsi. – Almanın, armudun üzeyi də diyirix’, qurumçəx’ də … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sapax — I (Hamamlı) yeməli yabanı bitki adı. – Sapağın enni yarpaxları var, barmax yoğunnuxda özəyi var, özəyin soyuf duznan ye:llər, bə:zi yerrərdə turşu da qo:llar onnan II (Culfa, Qazax, Şərur) saplaq (alma, armud, üzüm və sairədə). – Sapağ almada… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
üzəx’ — I (Ordubad) çarıqda bağ keçirilən ilgək II (Oğuz) alma, armud cecəsi. – Almanı yi:f, üzəyini ə:ğ altda tullama … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bağbaşı — is. Köhnə məişətdə: oğlanın öz nişanlısına göndərdiyi bağ novbarı; sovqat. Pişxidmət məcməyidə alma, armud, nar və əzgil gətirib, qonaqların qabağına qoydu. Bunlar hamısı bağbaşı olaraq kəndlərdən göndərilmişdi. Ç.. Habelə yay zamanı qız evi bağa … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cır — sif. 1. İnsan əli ilə deyil, təbii şəraitdə, öz özünə bitən. Cır ağac. – <Yusif aqronoma:> Meyvə bağı deyiləndə, bax, bu çayın qaşındakı iyirmi otuz cır alma armud ağacıdır. B. Bayramov. Bizim cır alçanın gülləri kimi; Yerin sinəsinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eşələk — is. məh. Alma, armud, heyva kimi meyvələrin yeyilməyən iç hissəsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaragilə — 1. sif. Dənəsi, giləsi qara olan. Qaragilə üzüm. 2. is. Salxımlı qara və ya qırmızı turş meyvəsi olan kol bitki və bu bitkinin meyvəsi. Qaragilə xırda kol bitki olub, sıra ilə düzülmüş yumurtaşəkilli yaşıl yarpaqları və tək tək yerləşən çəhrayı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sisli — sif. Çənli, sis basmış, duman basmış. Qızarırdı daha az az dan yeri; Açılırdı sisli payız səhəri. H. K. S.. Alma, armud, gavalı dənizində batan ağacların arasından uzaqdakı mavi sisli meşə görünürdü. Ç.. Sisli buludlarla qaralmış bayır;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
